We zijn in onze cultuur gewend dat wanneer je ziek bent we zo snel mogelijk van de pijn af willen zijn. We weten niet anders dan dat we van de dokter een pilletje hiervoor krijgen of een crème die onze pijn oplost. Daardoor heb je het idee dat je weer beter bent, maar zo is het in feite niet. Tenzij je gevallen bent of iemand is tegen je aangereden met bijvoorbeeld de fiets. Maar is dit niet zo, dan is de oorzaak niet weg, ook al neem je een crème of een pil hiervoor. Voor je het weet heb je weer last. Als je hier niets aan doet, dan blijven je problemen steeds vaker terugkomen in de loop van de jaren. In de reguliere gezondheidszorg krijg je dan het stempel ‘chronisch’ en dat dit komt door het ouder worden. Dit is een conclusie die niet klopt. Wat is het dan wel?

 

Als je lichaam iedere keer dezelfde last aangeeft, dan betekent dat dat je iets doet in je leven dat je blijft tegenwerken tenzij je de oorzaak aanpakt. Laat ik dit verduidelijken met een voorbeeld.  Stel dat je last hebt van je slokdarm en daardoor niet wilt eten, want er is ‘iets’ wat op een geestelijk niveau zit wat je niet wilt doorslikken. Een brokconflict dus. Maar het ‘brokconflict’ kan ook veel ernstiger zijn en je daardoor last hebt van je dikke darm, omdat je de bijvoorbeeld ‘shit-situatie’ over de erfenis na het overlijden van je vader niet kunt loslaten. Regulier zou je van de MDL arts een middeltje krijgen. Maar pas als je doorhebt dat het daarmee te maken heeft, dan kun je er wat aan doen; kan het ‘brok’ oplossen en functioneren je darmen weer normaal. Zo eenvoudig is het eigenlijk.

 

Alle psychische problemen werken uit op je lichaam. Daardoor vind je in de reguliere geneeskunde niet de oorzaak, omdat het op een ander niveau ligt. Daarom is het belangrijk om holistisch te kijken, dus verder dan alleen je lichaam. Daardoor ga je echt anders denken over lichamelijke problemen en krijg je ruimte om het echt aan te pakken zodat het lichamelijk probleem voorgoed weggaat.

 

Bij de meeste alternatieve therapieën en alternatieve artsen wordt er nog steeds vanuit het tegenwoordige geneeskunde en gezondheid gedacht in stofjes waar je te weinig of te veel van hebt. Heel vaak krijg je dan iets om het te verzachten, maar lost het niet op en je blijft ermee. Ik zeg daarbij niet dat je nooit een verzachtend middel mag gebruiken. Als dat even fijn is, moet je dat gewoon doen. Het gaat mij erom dat wil je ergens echt vanaf, dat je dan echt iets anders moet gaan doen.

 

Je kijkt dus naar oorzaken op een andere laag, en naar welke inslagen er eventueel hierop zijn, maar ook welke gedragspatronen je hierdoor hebt opgebouwd. Het kan ook zijn dat je de hele tijd reageert op tegenkrachten die je bij iemand ervaart waar jij last van hebt of dat je altijd maar de troep van een ander overneemt, wat beslist niet van jou is.

 

Het mooie van de antroposofie en de vijf biologische natuurwetten is dat als het ene stuk is opgelost dat je dan verder kunt kijken wat er nog meer onder zit. Want als je iets heel lang hebt, dan betekent dat je de oorzaak ook best diep zit en kan daar ook overlevingsgedrag opzitten. Dus is het zoeken naar hoe je dat er precies uit kunt halen. Ik vind dit fascinerend hoe dit allemaal werkt bij mensen. Het is dus op te lossen, alleen duurt het wat langer. Want vergeet niet, niets, maar dan ook niets, in de natuur is erop gericht je ziek te maken.

 

Tot snel in Centrum voor GeneesKunst

Hartegroet,

Riël Giesberger

Reageer op dit artikel