Het valt me op dat steeds meer mensen klagen. Over van alles; de bediening bij de lunch, over wat er op de school van je kind gebeurt, over je werk, etc. Dat het anders is gelopen dan aanvankelijk was afgesproken en dat men er ontevreden over is. Het lijkt wel of er tegenwoordig overal over gevallen wordt en dat hierin nog veel meer mensen bij worden betrokken om er verder over te klagen wat er allemaal mis is. Waardoor de wolk van klachten groter en groter wordt.
Als je veel op en aanmerkingen over anderen hebt, hoe voelt dat dan? Voel je je prettig? Dat lijkt me sterk, want je bent ergens ontevreden over. Besef ook dat ontevredenheid niet goed is voor je gezondheid. Daar moet iets mee gebeuren voordat het een eigen leven gaat leiden in je lijf. De toestand van je eigen onvrede en onrust slaat zich uit op je lichaam.
De psychosomatische geneeskunde en psycho-neuro-immunologie is hierop gefundeerd. Met andere woorden, de innerlijke instelling van mensen kan tot uitdrukking komen in je lichaam.
En er is nog iets om te weten: wil je jezelf echt ontwikkelen tot een beter mens en een gezonder mens die bewust is waar hijzelf staat in de wereld en wat zijn doel hier is? Dan is het goed om te weten dat het er dan niet alleen om draait dat je iets begrijpt van de geestelijke wereld. Dan zit je namelijk in het stuk dat als je iets begrijpt, dat je denkt dat je het weet, maar ondertussen blijft het alleen maar in je hoofd hangen en begrijp je er eigenlijk nog steeds niets van.
Het gaat niet om het ‘weten’. Het gaat om het ‘voelend weten’, dat zakt pas in je lijf, zodat je er wat mee kan en het dus praktisch wordt in je leven. Het gaat erom dat je jezelf hierin gaat trainen zodat je leert dat wat je weet, zakt in je gewoontepatronen, zodat het niet meer een ‘trucje’ is.
Trucjes werken altijd maar beperkt. Net zoals een pilletje, of een crème van de dokter. Het is tijdelijk werkbaar en op een gegeven moment werkt het niet meer. Hetzelfde geldt voor geesteswetenschap. Veel mensen denken dat ze het weten en dat ze het contact met de geestelijke wereld wel kennen, omdat ze denken te weten hoe ze zich tegen tegenkrachten kunnen beschermen. Hier gaat het uiteindelijk mis. Dat wat ze kennen en doen, dat werkt niet meer. En hoe reageren ze dan? Dan zeggen ze dat het niet werkt, dat er geen geestelijke wereld is waarmee ze verbonden zijn. Dat antroposofie maar een leuk intellectueel verhaal is dat niet voor alles opgaat. Als ik dan vraag, heb je je echt verdiept in de antroposofie? Heb je de oefeningen gedaan die Rudolf Steiner beschrijft in verschillende boeken, of bijvoorbeeld die aangereikt worden in de cursus ‘Het pad naar spirituele ontwikkeling’?
Als het antwoord ‘nee’ is, dan zijn ze gevallen voor ‘hoogmoed’ door te denken dat ze het zelf kunnen. Een trucje dus. En een trucje werkt altijd tijdelijk. Daardoor blijf in je gedrag klagen over alles wat er om je heen gebeurd. Je bent als het ware alleen maar bezig met wat er ‘buiten’ je gebeurt. Je bent dan niet jezelf en vanuit je eigen ‘ik’ verbonden te zijn. Je hebt dan geen zelfbewustzijn. Iedereen die verbonden is vanuit zijn eigen ik-kracht, die bekommert zich helemaal niet zo met allerlei klaag dingen om zich heen. Die handelt alleen naar wat bij zijn doelen past en wat ervoor nodig is om vooruit te komen. En hoor je zelden of nooit klagen.
Innerlijke ontwikkeling zorgt ervoor dat je jezelf sterkt op het gebied van je denken, voelen en willen. Met positief effect op je eigen gewoonten en dus lichaam. Dus de wens om innerlijk gezond worden, zorgt ervoor dat je niet alleen stabieler en gezonder wordt, maar dat je ook geen last meer hebt van al die klagende mensen, zelf ook niet meer klaagt, en je op je eigen pad blijft.
En mocht er weer iemand gaan klagen? Vraag dan of ze er zelf iets aan kunnen doen? Zo ja, wanneer ze dat gaan doen en er niet meer over klagen. Zo nee, dan ook niet meer klagen omdat ze er toch niks mee kunnen.
