Vroeger heb ik regelmatig meegemaakt bij het geven van leiderschapstrainingen bij De Baak dat er iemand even ‘afhaakt’, omdat er herhaald wordt. Tenminste dat denkt hij. Vaak vragen ze dan of het niet mogelijk is de groep te splitsen in een ‘gevorderde’ en een beginnersgroep, omdat hij het al weet. Ik verbaas mij hier eigenlijk altijd over, want ondanks dat verschillende studies heb gedaan, waarvan ik vaak al de theorie ervan kende, dan was ik nog steeds geboeid in hoe een ander dit uitlegde en waarin ik nog verder kon leren.

Als ik zo’n vraag van iemand krijg, dan voel ik hier denkend over na, want verschillende dingen kunnen een rol spelen. En dit past misschien wel bij jou?

 

 

• 

  Hoe communiceer je nou met elkaar in het ‘echt’?

  Het kan zijn: het geval ‘been there, done that’. Bij De Baak hoorde ik dat weleens. Zodra er een stuk theorie langskomt, dan hoorde ik dat hij het wel ‘kent’ en werd er geïnsinueerd dat hij het daardoor ook ‘kan’. Daar gaan de meeste managers de fout in, omdat ze denken dat ze het geheel van de theorie kennen en dat ze daarmee klaar zijn. Maar in een training wordt er ook geoefend. Daar werd duidelijk dat hij de theorie misschien wel een beetje in zijn hoofd had, maar wat hij deed was toch echt totaal anders. Daar waar eigenlijk de meeste weerstand in was. In de evaluaties bleek ook altijd dat juist in het oefenen het meest waardevolle van de training was.

 

• Het kan zijn dat je vindt dat je telkens dezelfde uitleg hoort over de basis van de cursus. Dan ben je niet bezig om naar alle verdiepingsvragen te luisteren die er gesteld worden, maar zoek je een stuk theorie wat je als kapstok kunt gebruiken voor wat er verteld wordt en het daarna denkt te weten en afdwaalt. Maar dan ga je niet een level hoger door de individuele verdiepingsvragen in je op te nemen, maar juist nu bij de basis blijven hangen.

 

• 

  Paracetamolletje oplossen in de thee en je hoofdpijn is over, maar de oorzaak ook?

  Het kan ook zijn dat je het idee hebt dat je er niets aan hebt als een ander zijn individuele gezondheidsvraag stelt. Dat je denkt dat je hier niets aan hebt, omdat jij niet hetzelfde probleem hebt. Dan denk je nog steeds in de manier van ‘de dokter moet het voor mij oplossen’ en de rest boeit me niet, want het gaat niet over mij. Als je nog steeds in dit stramien denkt, van een ‘geestelijk’ pilletje die het voor mij oplost, dan leer je niks. Kun je de herhalingen blijven horen, maar dat is dan tot waar je waarneemt en niet verder. Als je beseft dat je kunt leren van de problemen die de anderen aandragen, dan kun je jezelf op geestelijk niveau verder ontwikkelen en kom je dichter bij je eigen oorzaken waarom je tegen je eigen problemen aanloopt.

 

• Deze verdiepingsbijeenkomsten zijn geen voor-opgemaakte cursussen die alleen zo kunnen gaan, zoals het van tevoren bedacht is. Hier kan iedereen ter plekke zijn vraag over zijn eigen gezondheid stellen en wordt ernaar gekeken vanuit reguliere gezondheidszorg, antroposofische gezondheidszorg, Germaanse gezondheidszorg en contact met gidsen vanuit de geestelijke wereld.

 

Dus dat je de basis van deze vier uitgangspunten hoort, is logisch want het draait allemaal om het neutraal objectief observeren, zodat je leert hoe problemen op geestelijk niveau werken en van daaruit leert om deze op te lossen. Als je dit niet doorhebt, dan ga je inderdaad telkens dezelfde basis horen, maar niet internaliseren.

 

• 

  Denk je nou echt dat je begrijpt wat er gezegd wordt?

  Omdat onze manier van denken in deze tijd steeds abstracter is geworden, dan denken we vaak dat we de theorie kennen. Dit is heel normaal gedrag, want ons denken is nu eenmaal intellectueel geworden. De moeilijkheid ligt er dan ook in om de theorie te gaan doorleven en dat gebeurt juist in een verdiepingsbijeenkomst. Stuit je weer tegen de theorie aan, dan vraag ik je, kun je deze theorie met verschillende voorbeelden uitleggen aan een ander?

 

• Als je herhalingen saai vindt, dan kan dit te maken hebben met dat je hoogbegaafd bent. Sommige mensen willen zich hierin heel graag aangesproken voelen, maar het tegendeel is vaak waar: het is niet fijn om hoogbegaafd te zijn, want die heeft snel het gevoel dat hij zich verveelt als hij telkens dezelfde uitleg hoort. Wat me opvalt bij veel hoogbegaafde mensen is dat ze daarom ook snel oordelen en zich daardoor afsluiten. Dit is een van de grootste valkuilen van hoogbegaafde mensen: denken dat je het wel weet en dan stopt omdat het saai is. Daag jezelf uit om juist bij je eigen verdieping te komen.

 

• Het argument dat ik nu ga zeggen is heel logisch: zolang je niet consequent bent in het komen, dan wordt er net wat meer uitgelegd. Kom je iedere keer en iedereen doet dit, dan komen er wel vragen op een iets ander level. Zo werkt het. Maar de eerste stap is consequent blijven komen en deelnemen.

 

Dus daag jezelf uit door te luisteren en te zoeken of je het echt wel helemaal weet. Juist door het snelle oordelen, je alleen te pinnen op de theorie, maak je fouten die niet nodig zijn en daag jezelf uit om echt te ontwikkelen.

 

Hartegroet,

 

 

 

 

 

Reageer op dit artikel