Omdat je in je eigen familie bent opgegroeid, ga je ervan uit dat dat normaal is. Het is je referentiekader. Later ontdek je pas dat het gedrag binnen je familie misschien wel helemaal niet klopt.
Ik vermoed dat ik 16 jaar was en dat ik me realiseerde dat het vaak onterecht was als ik als kind weer eens verbaal de volle laag kreeg van mijn moeder. Tja, kinderen laten vaak al hun spullen slingeren. Maar om daar razend over te worden, dat ging mij te ver. Het was al voelbaar als ze binnen kwam en naar iets zocht om haar ongenoegen eruit te gooien. Het ging namelijk niet om mij of wat ik verkeerd had gedaan. Nee, zij moest iets kwijt en wilde dit afreageren. En tsja, ik was een kind en moest alles maar slikken en aannemen. Want je ouders zijn de volwassenen en die heeft het voor het zeggen. Dit is maar een voorbeeld. En de relatie met mijn moeder is inmiddels na jaren heel erg veranderd.
Maar omdat je eigen referentiekader je eigen gezin is, geef ik nog wat voorbeelden;
- Het is niet normaal dat je vader of je moeder tegen je schreeuwt,
- Het is niet normaal wanneer er tegen je gezegd wordt dat je niets waard bent,
- Het is niet normaal wanneer er gezegd wordt dat je niet gewenst bent,
- Het is niet normaal om iedere dag uren te wachten wanneer je mag gaan eten,
- Het is niet normaal als je gevallen bent dat je ouders je niet troosten,
- Het is niet normaal dat je niet geholpen wordt met het leren om op te ruimen,
- Het is niet normaal om thuis te komen en je moet maar afwachten in wat voor sfeer je thuiskomt,
- Het is niet normaal om niet te weten of je ouders er voor je zijn, omdat ze meestal druk met zichzelf zijn of voortdurend op hun telefoon zijn,
- Het is niet normaal om altijd maar andere onbekende mensen thuis te ontmoeten die je niet kent en daardoor ook niet weet of je deze kunt vertrouwen,
- Het is niet normaal dat ……….
Je ouders behoren je veilige baken te zijn. Je haven, je thuis waar je jezelf mag zijn en je geliefd bent ondanks je gedragingen. Natuurlijk is het logisch dat je gecorrigeerd wordt als je eigen gedrag grenzeloos is of gewoon niet goed is. Maar je ouders behoren jou te beschermen tegen de buitenwereld. Je ouders moeten je zien, ongeacht welke prestaties je op school laat zien. Dat je je gelieft voelt, beschermt voelt en vertrouwen hebt dat ze er altijd voor je zijn.
Herken je dit en kwam jij niet uit een warm nest? Moet jij alles, maar dan ook alles in je leven zelf doen? Dan is de kans groot dat je jezelf klein en minderwaardig voelt ten opzichte van andere mensen. Immers dat was vroeger thuis ook zo. En dat je gevoel van eigenwaarde en eigen kunnen ook laag is. Als dat zo is dan wordt het tijd om jezelf deze gemiste liefde te geven. Tijd om je verleden te accepteren dat het zo was en tijd om jezelf te helen en jezelf alles te geven dat je al die tijd gemist had. Ook voor jou is er plek. Jij mag helemaal totaal jezelf zijn om het beste uit je te halen. Niet om je te gedragen zoals men van je verwacht, maar gewoon zoals je bent. Neem de stap, kijk naar je familie en wat jij graag zou willen met je familie i.p.v. wat zij verwachten van jou. En doe het. Zet jezelf op de eerste plaats en handel ernaar.
Kun je hierbij een beetje hulp gebruiken? Dan ben je welkom om eens langs te komen.
Reageer op dit artikel