Nu weten waarschijnlijk de meeste mensen niet dat er in ‘helderzienheid’ variaties zijn als ‘helder’ziend, ‘helder’horend, ‘helder’voelend, ‘helder’wetend of een mix hiervan. De meeste mensen weten nog niet eens van zichzelf dat ze ‘helder’-nog-wat zijn. Vaak is het zo dat mensen er vooral last van hebben, zoals van hun ‘reuk’, last van hun ogen hebben of vaak last van hun hoofd. Je kunt ‘helderziendheid’ bij een ander niet aflezen. Misschien ben je het zelf wel, maar heb je er nooit bij stil gestaan. Laat staan dat je je gave gebruikt hebt. Dat komt omdat iedereen vanuit zichzelf uit naar de wereld kijkt, luistert, praat en zich gedraagt. Dat is met iemand die ‘helder’-nog-wat is, ook zo. Dat is gewoon zijn wereld. Voor hem is dit gewoon. Heel veel mensen weten nog niet eens van zichzelf dat ze ‘helder’ zijn.

Om uit te leggen hoe dit ‘gewoon helderziendheid zijn’ is, dan moet je weten dat wij mensen tweevoudig verbonden zijn. We zijn verbonden met de geestelijke wereld en we zijn ook verbonden met de aarde. Eigenlijk is het heel simpel. Een helderziende, laten we zeggen een spiritueel mens is met de geestelijke wereld net zo vertrouwd, zoals iemand bijvoorbeeld zich vertrouwt voelt met zijn hond.

Het verschil zit hem in dat de een naar de fysieke wereld kijkt en de ander ook naar de fysieke wereld kijkt en daarin de geestelijke wereld ziet.

De laatste ziet de natuur als een uitdrukking van de geestelijke wereld. Dat de aarde met alles wat je ziet aan natuur, zoals stenen, planten, bomen en alle dieren en mensen die erop leven een uitdrukking is van de geestelijke wereld.

Hij kijkt naar hetzelfde, maar ziet door het fysiek-zintuigelijke het geestelijke wat zich erdoor laat zien.

Hoe werkt dat dan? Rudolf Steiner geeft in zijn boek Theosofie aan dat ‘Zoals de schaduw van een voorwerp op een muur zich verhoudt tot dat voorwerp zelf dat de schaduw werpt, zo verhoudt de gedachte die via het hoofd van de mens tot verschijning komt zich tot het wezen in het ‘geestenrijk’ waarmee deze gedachte overeenkomt.’ Hij zegt eigenlijk dat we contact hebben met de geestelijke wereld en wij niet zelf de gedachten creëren, maar de geestelijke wereld. Dat de gedachte die in de mens leeft dat dat slechts een schaduwbeeld is van haar werkelijke wezen.

Als je de verschillende keren bij Centrum van GeneesKunst langs bent geweest, dan kun je zelf ervaren of iets goed of iets niet goed is.

Er is vaak gezegd dat wat je waarneemt voor ‘waar’ aannemen de eerste stap is. En dan scherp zijn op je eigen aannames, opvattingen en interpretaties, want anders gaat dit een eigen leven leiden en is het niet meer objectief. Ook je gevoel kun je objectief maken. Dat is niet ingewikkeld, maar vraagt om oefening. Net als de manier hoe je denkt ook kunt veranderen naar een objectievere kijk op het leven.

Ook dit kan geoefend worden. Rudolf Steiner geeft ook aan dat ‘Als nu het geestelijke zintuig van de mens is geopend, dan neemt hij dit gedachtewezen werkelijk waar, net zoals hij met het fysieke oog zijn hond of een voorwerp als een stoel waarneemt. Zoals de blindgeborene zijn omgeving na de operatie plotseling verrijkt ziet met nieuwe kleur- en lichteigenschappen, zo ziet iemand die zijn geestesoog leert gebruiken zijn omgeving vervuld van een nieuwe wereld, de wereld van levende gedachten of geestelijke wezens.’

Met andere woorden, je kunt je eigen spirituele ontwikkeling scholen door praktische oefeningen te doen. Geen zweverig gedoe, maar gewoon heel praktisch. Dan pas weet je of je helder-nog-wat bent. Ieder mens heeft de hang naar ontwikkeling. Of je nu wel of niet helderziend bent. Alleen weten de meeste mensen niet dat ze het zijn. Buiten dat, maakt het niet uit of je nu ‘helder’ bent of niet. Deze oefeningen zorgen bij ieder mens ervoor dat hij in zijn denken, voelen en willen ontwikkelt, wat hem alleen maar ten goede komt. Dat is toch geweldig?

Bron: boek Theosofie – Rudolf Steiner GA9 p. 78 en 79.

Deel op:

Facebook

Twitter

Linkedin

Pinterest

Email