In het boek ‘Zintuigen en levensprocessen’ legt Rudolf Steiner dit keer via een mooie vergelijking uit wat antroposofie is. Als je een nieuwe provincie van een land wilt leren kennen, kun je alles wat zich daar bevindt, zoals dorpen, bossen, velden, straten enzovoort, bekijken door van dorp tot dorp te trekken, van straat naar straat, door bossen en velden, van de ene naar de andere plaats. Op die manier zul je elke keer een heel klein deel van het hele gebied voor je zien. Wat je ook kunt doen is een berg bestijgen en vanaf die hoge berg de hele provincie overzien. Dan zul je niet meer de details kunnen zien, zoals je beneden bent, maar je ziet alleen nog maar iets vaags. Alleen in plaats daarvan heb je wel een overzicht over het geheel.

 

Op deze manier kunnen we ook beschrijven wat er bestaat tussen wat men in het dagelijks leven kent en ervaart aan de tegenwoordige wetenschap en wat men ervaart bij de bepaalde spirituele richtingen. Steiner noemde dat honderd jaar geleden geen wetenschap, maar antropologie en geen alternatieve stromingen, maar de theosofie.

Bij de theosofie en veel alternatieve stromingen kom je niet meer op de grond. Je bekijkt alles alleen nog maar van boven, wat dus zegt dat je niet meer met twee voeten op de grond bent. Steiner geeft hierbij aan dat je niet moet gaan ‘zweven’ boven de wereld, maar dat je zowel met je bewustzijn hier op aarde moet zijn en tegelijkertijd contact kunt hebben met de geestelijke wereld. Dat is antroposofie.

 

Rudolf Steiner geeft heel duidelijk aan dat wanneer je te veel naar de geestelijke wereld gaat, dat je dan in de misleiding komt van Lucifer. De tegenkracht die heel graag wilt dat je gaat zweven en niet meer met je aardse levenspad bezig bent. Dan ben je wel holistisch bezig, maar dan zit je alsnog niet in de geestelijke wereld. Wat ook niet kan, want je leven is hier op aarde.

 

Daarnaast geeft hij aan dat bij het alleen maar bezig zijn met de zeer gedetailleerde, geschematiseerde en opgesplitste huidige wetenschappen, dat je dan in de ban bent van de tegenkrachten van Ahriman. Die wil dat je geen mens bent die verbonden is met de geestelijke wereld, die geen liefde voelt voor zijn medemens, laat staan voor de natuur. Hij wil iemand van je maken die zichzelf meer als een robot ziet, als een klompje cellen die ook een beetje denkt, maar dan alleen volgens protocollen die gemaakt zijn uit statistieken.

 

De top van waaraf de theosofie en andere alternatieve stromingen rondkijkt, bevindt zich boven de mens, terwijl de gangbare menselijke kennis en wetenschap zich eigenlijk onder de mens bevindt.

 

Maar Rudolf Steiner geeft aan dat het betreden van de berg goed is om te doen, alleen moet men dan wel bepaalde methoden toepassen om werkelijk nog iets te zien van wat beneden is. En juist dit gebeurt zelden! Dus veel mensen gaan dan ‘zweven’ en ook nog vaak zich verheven voelen ten opzichte van andere mensen die juist alleen maar op het aardse gericht zijn. Gelukkig laat hij zien op welke manier het voor de mens mogelijk is om top te bereiken zonder dat hij de mogelijkheid verliest om beneden nog iets te zien.

 

En dat is de een derde mogelijkheid: je bestijgt de berg niet helemaal tot de top maar je blijft zogezegd halverwege staan. Als je beneden bent zie je enkel details voor je, je hebt geen overzicht en je ziet wat boven je is van beneden uit. Als je boven bent heb je niets boven je dan de geestelijke wereld (wat niks met religie te maken heeft) en je ziet beneden je alles alleen maar onduidelijk, vaag en in nevelen gehuld. Als je halverwege bent is dat een bijzonder standpunt, want je bent bewust van dat je iets beneden je hebt en iets boven je en je kunt het ene uitzicht met het andere vergelijken. En dat is antroposofie!

 

De mens zelf staat tussen de natuur van de aarde en de geestelijke wereld in. Wat boven hem is reikt tot ín hem; hij is immers doortrokken en vervuld van geest. Hij kan de geest boven hem waarnemen, maar zijn uitgangspunt is niet de geest, niet de top, maar zo dat hij de top boven zich heeft. Tegelijkertijd ziet hij echter wat louter aarde en de natuur beneden zich is; dat strekt zich van onderaf in hem uit en dat is logisch voor iedereen omdat we aardeburgers zijn.

 

Antroposofie is niet makkelijk, maar een mensenleven ook niet. Het hoort nu eenmaal bij elkaar. We zijn nu eenmaal aardeburgers en verbonden met de geestelijke wereld! En daarom is het zo belangrijk om halverwege de berg te gaan staan.

 

 

 

Wil je jezelf verder spiritueel ontwikkelen vanuit de antroposofie?

Centrum voor GeneesKunst geeft hier verschillende cursussen over.

• In boek ‘De weg tot inzicht in hogere werelden’ van Rudolf Steiner staan deze oefeningen beschreven.
• In boek ‘De strijd om het mens-zijn’ van Rudolf Steiner worden deze tegenkrachten goed uitgelegd.

 

Reageer op dit artikel