Het was vroeger vaak zo dat wanneer je weg van huis was, dat je dan ook eventjes helemaal loskwam van je leven en je werk. Daardoor kon je er even goed naar kijken, reflecteren en nieuwe besluiten nemen over hoe je het leven en je werk weer oppakt en wat je anders gaat doen.

 

Tegenwoordig als er vakantie is, gaan de mobiele telefoons mee en vaak ook nog een tablet of zelfs de laptop. Doordat er bijna overal ook wifi is, blijft de aandacht hier naartoe gaan en blijft het je bezighouden. Het zorgt er niet voor dat je even helemaal loskomt, maar juist het tegenover gestelde. Daarnaast zijn er tijdens of in de vakantie veel activiteiten die je kunt doen. Maar die er tegelijktijdig ook voor zorgen dat je niet eventjes bij jezelf komt. Tenzij je voordat je met vakantie ging goed over nagedacht had wat belangrijk is voor je om te gaan doen in de vakantie.

 

Tegenwoordig zijn er zoveel impulsen om ons heen, worden we continue verleid zodat er nog maar weinig echte verbinding is met dat wat echt belangrijk is voor je eigen levenspad. Als je je daar al überhaupt van bewust

bent. Meestal is dat niet zo.

 

Mijn vakantie was daardoor apart. Hoe heerlijk ik het ook vind met mijn

lieve man en dochtertje. Het was voor mij een vakantie vol frustratie, omdat ik bijvoorbeeld wel mee ging winkelen, maar liever de kathedraal van binnen wilde zien. Of iedere keer naar het kiezelstrand, terwijl ik graag ook de bergen in wilde of een grot wilde zien. Ik volgde weer en voelde mee steeds meer leeglopen, ondanks dat het best gezellig was op het strand, uit eten en een ijsje eten. En toen werd ik na een week ziek. Dat was niet voor niets.

 

Uiteindelijk zijn we zelfs iets eerder naar huis gereden. Blij dat ik thuis was en nog even verder kon uitzieken. Het was mijn vakantie niet en dat heb ik niet goed genoeg aangegeven. Dat is omdat ik gewend ben om altijd maar te pleasen en juist mezelf vergeet. Mijn lichaam zei dat het genoeg was. Nu moest ik wel. Juist het ziek zijn deed me erg goed. Ik besefte me dat ik een ontzettend lieve man heb die ook graag naar mijn wensen luistert. Ik had ze alleen maar hoeven uit te spreken. En mijn heerlijke dochter, die vindt alles superleuk om de wereld te leren kennen.

 

Wat ik moeilijk vind is wanneer ik mezelf uitspreek, dat ik meestal tegenwind van de ander kan krijgen. Ik heb dat vaak genoeg gekregen. Het is namelijk zo, dat wanneer je de waarheid vertelt wat er aan de hand is, dat de ander zich betrapt voelt in zijn luiheid, begeerte, ongelijkheid etc. en van daaruit reageert. Voor mij is het nu genoeg dat ik mezelf daarvoor wegcijfer. Het is niet nodig meer. Dan maar wat commentaar van de ander. Ik ben alleen maar een spiegel geweest, nam daar de moeite voor en ik geef alleen terug in wat je doet. Voor mijzelf heb ik besloten dat ik vanaf nu ook zelf hierin meer mijn eigen grenzen aan in wat ik nodig heb.

 

Nu ben ik ook heel benieuwd naar jullie vakantie ervaringen. Hoe gaat het met jou op vakanties? Heb je het altijd naar je zin? Ben jij een pleaser en vergeet je jezelf of begrens je jezelf? Hoe geef jij feedback als iemand iets doet wat niet klopt en je commentaar krijgt?

 

Boeiend als je jouw ervaringen deelt, want ik weet dat ik niet de enige ben.

 

Hartegroet,

Marielle Giesberger

Reageer op dit artikel